Een oud vrouwtje dat oogproblemen had, nodigde een dokter uit tegen betaling. Deze kwam binnen en toen hij haar gezalfd had, nam hij al haar meubels één na één weg. Toen hij alles meegedragen had en ook voor haar gezorgd had, vroeg hij het overeengekomen loon. Omdat ze niet wilde betalen, bracht hij haar bij de magistraten. Ze zei dat ze wel beloofd had te betalen, als hij haar ogen genas, maar dat ze er nu nog slechter aan toe was dan vroeger. "Toen", zei ze, "zag ik namelijk al mijn meubelstukken in mijn huis, maar nu kan ik er geen enkel meer zien." De magistraten spraken haar vrij en de dokter veroordeelden ze ertoe alles dubbel terug te betalen.