Opmerking
Versie 1:
Polycrates van Samus was een machtig tiran die, na de ene broer vermoord had en zijn andere verbannen , die zich alleen meester had gemaakt van Samus .Hij was bevriend met Amasis, een Egyptische vorst aan wie hij gewoon was brieven en mooie gescheneken te sturen . Allen noemden Polycrates gelukkig, omdat hem niets slechts overkomen was, omdat al zijn wensen vervuld werden. Vele andere eilanden en steden veroverde hij, en zo werd hij van dag tot dag machtiger. Het ontging amasis niet dat alle onderneming van Polycrates zeer goed lukte .Deze zaak verontruste hem zeer. Daarom schreef zijn vriend aan de tiran:'Het doet me genoegen dat jij het goed stelt en je de grootste roem bereikt hebt. Maar tegelijkertijd maak verontrust me jou voorspoed: want je vreest toch wel de afgunst van de goden? Ik verkies althans dat mij nu eens alles goed gaat en dan weer alles slecht. Daarom wil ik je deze raad geven: zoek bij jezelf het dierbaarste bezit dat nadat het verlies ervan, je een groot verdriet zou treffen.gooi het niet alleen weg, maar op een wijze het nooit meer kan terug gevonden worden. Dan, hoop ik zal verschillende lotgevallen kennen en zal je de goden niet kwellen. Vertrouwend op deze raad, besliste hij zijn ring met de zegel, dierbaarder dan dit bezat hij niets, weg te gooien. Daarna ging hij aanboord van een schip en ver weg van de kust , terwijl alle zeemannen toekeken, gooide hij de ring in zee. Vervolgens voer hij triest naar Samus terug. Vijf dagen later echter ving een visser een vis met wonderbare grootte, die hij aan Tiran wilde offeren. Polycrates was heel blij en beloofde de visser een beloning en bestemde de vis voor het avondmaal .De slaven sneden zonder uitstel de vis open, en wonderlijk, in de buik van de vis vonden ze de ring van Polycrates, die ze onmiddellijk naar de tiran brachten. In de mening dat dit bewerkt was ofwel door het lot ofwel door de goden, schreef Polycrates zorgvuldig een brief aan de koning van Amasis. Maar toen was Amasis overtuigd dat een heel grote ramp zijn vriend, die zelfs de in de zee weggeworpen zaak en het teruggekregen had, bedreigde. Dus verbrak Amasis de vriendschap met Polycrates omdat hij niet wou dat de tegenspoed van zijn vriend hem verdriet zou berokkenen Weinig jaren later stierf Polycrates een verschrikkelijke dood en zijn lichaam werd aan een kruis gehangen.
Opmerking
Versie 2:
Ploycrates was een machtig Samijns tyran die, na zijn ene broer vermoord en zijn andere uitgestoten te hebben, de enige heerser vanSamus was.Hij raakte bevriend met Amasis, een Egyptische vorst aan wie hij gewwoon was brieven en mooie gescheneken te zenden. Allen noemden Polycrates gelukkig, omdat hem niets slechts overkwam, en al zijn wensen vervuld werden. Vele andere eilanden en steden veroverde hij, en zo werd hij van dag tot dag machtiger. Daarom schreef zijn vriend aan de Tyran:'Het doet me genoegen dat jij het goed stelt en je de grootste roem bereikt hebt. Maar tegelijkertijd maak ik me zorgen over jouw voorspoed: want je bent toch wel bang voor de jaloersheid van de goden? Ik wens mezelf nu een voorspoed en dan eens terugspoed toe. Daarom wil ik je deze raad geven: zoek bij jezelf het dierbaarste bezit dat nadat het verloren is, je een groot verdriet zou aandoen. Je moet het niet gewoon wegwerpen, maar op een wijze dat niemand het kan terugvinden . Jij , hoop ik toch, zult verschillende loten kennen en de goden zullen je niet aanvallen. Vertrouwend op deze raad, besliste hij zijn ring met de zegel, dierbaarder dan dit bezat hij niets, weg te gooien. Daarom ging hij te scheep en dicht bij de kust , terwijl alle zeemannen toekeken, gooide hij zijn ring in zee. Vervolgens voer hij triest naar Samus. Vijf dagen later echter ving een visser een vis met wonderbare grootte, die hij aan Tyran wilde geven. Polycrates was heel blij en beloofde de visser een beloning en bestemde de vis voor het avondmaal .De slaven sneden zonder aarzelen de vis open, en wonderlijk, in de buik van de vis vonden ze de ring van Polycrates, die ze dadelijk naar de tyran brachtten. In de mening dat het ofwel door het lot ofwel door de goden tot bij hem gebracht werd, schreef Polycrates met veel zorg een brief aan de koning van Amasis. Maar toen was Amasis overtuigd dat een heel grote ramp zijn vriend, die zelfs iets in de zee wierp en het teruggekregen had, bedreigd had. Dus verbrak Amasis de vriendschap met Polycrates omdat hij niet wou dat de tegenspoed van zijn vriend hem verdriet zou berokkenen Weinig jaren later stierf Polycrates een verschrikkelijke dood en zijn lichaam werd aan een kruis gehangen.