Er is een ezel gestorven. En uiteraard jammert zijn meester omdat hij niet terecht werd gestraft, maar door het lot. Want hij meent dat hij niet onrechtvaardig geweest is. Zijn kameraad zei: "Natuurlijk vergeet je dat de ezel, die je bezat, door jou slecht werd opgevoed. Je leerde hem zelfs niet te eten, op een slechte manier. Slecht opgevoed zijn is noch voor een ezel, noch voor een mens nuttig. "