Als iemand zou proberen de maskers af te trekken van de acteurs die op het podium een toneelstuk opvoeren, en zou proberen de waarheid en de natuurlijke gelaten aan de toeschouwers te tonen, die zou toch wel als waardig beschouwd worden, die allen als een waanzinnige met stenen uit het theater gooien? Plots zal een nieuw uitzicht van de dingen ontstaan zodat wie zopas een vrouw was, nu als een man verschijnt, en wie zopas als een god verscheen, plots een mensje is. Maar toch die illusie doorprikken, is het hele toneelstuk verpesten. Dit is nu de vermomming en opsmuk, die de ogen van de toeschouwers vasthoudt. Bovendien, wat is het hele leven van een sterveling anders dan een toneelstuk, waarin anderen bedekt met andere maskers voortstrompelen, en ze spelen elk hun rol, totdat de regisseur hun wegleidt van het podium.
Opmerking
Vertaling door Kenneth Peeters