Versie1:
Pygmalion werkt elke dag in zijn werkplaats en daar maakt hij mooie standbeelden van marmer. Dikwijls zegt hij: "Kom, Griekse mannen en vrouwen, kom naar mijn werkplaats en kijk naar mijn standbeelden!" Allen roepen: "O, Pygmalion, hoe mooi zijn jouw standbeelden!" Op een dag maakt Pygmalion een zeer mooi beeld. Het standbeeld heeft lange haren, prachtige ogen en sierlijke lippen. Pygmalion houdt van het standbeeld. Maar de armen van het standbeeld zijn koud en de handen zijn koud. Pygmalion treurt omdat het standbeeld niet leeft. Maar noch door juwelen, noch door bloemen, noch door kussen kan hij het standbeeld levend maken. Daarom gaat hij keer op keer naar de tempel van Venus, de godin van de liefde, en daar draagt hij offers op en roept de hulp van de godin in. Maar keer op keer keert hij treurig terug naar huis. Op een nacht keert hij terug naar huis en gaat zijn werkplaats binnen. Maar wat is dit? Hij ziet het standbeeld niet meer. Daar om gaat hij zitten en treurt hij. Maar plotseling nadert een mooi meisje. Ze heeft lange haren, prachtige ogen, sierlijke lippen en ze lacht lief. De armen zijn zacht en de handen zijn warm. Het meisje zegt: "Ik ben geen standbeeld meer maar een meisje." Pygmalion staat op en roept vrolijk uit: "Venus heeft een mirakel verricht!" Niet veel later huwt het meisje met hem en ze heet Galatea.
Versie2: Pygmalion werkt dagelijks in zijn werkplaats en daar maakt hij mooie standbeelden van marmer. Dikwijls zegt hij : 'kom, Griekse mannen en Griekse vrouwen, kom naar mijn werkplaats en bekijk mijn standbeelden! De Griekse mannen en Griekse vrouwen komen naar de werkplaats van Pygmalion en bekijken de standbeelden. Allen roepen ze: ?o Pygmalion, wat zijn jouw standbeelden mooi!
Op een dag maakt Pygmalion een zeer mooi standbeeld. Het standbeeld heeft lang haar, prachtige ogen en sierlijke lippen. Pygmalion houdt van het standbeeld. Maar de armen van het standbeeld zijn hard en de handen koud. Pygmalion treurt omdat het standbeeld niet leeft. Maar noch met juwelen, noch met bloemen, noch met kussen kan hij het standbeeld levend maken.
Daarom gaat hij keer op keer naar de tempel van Venus, de godin van de liefde daar draagt hij een offer op en hij roept de hulp van de godin in. Maar keer op keer keert hij treurig terug naar huis.
Op een nacht keert hij terug naar huis en gaat zijn werkplaats binnen. Maar wat is dit? Hij ziet het standbeeld niet meer! Daarom gaat hij zitten en treurt hij. Maar plotseling nadert een mooi meisje. Ze heeft lang haar, prachtige ogen en sierlijke lippen en ze lacht lief. De armen zijn zacht en de handen warm. Het meisje zegt: "ik ben geen standbeeld meer, maar een meisje." Pygmalion staat op en roept vrolijk uit: "Venus heeft een mirakel verricht!"
Niet veel later huwt hij met het meisje en noemt haar Galatea.