Opmerking
Versie 1:
Hij heeft zijn eerste krijgsdienst in de provincie Azië gedaan. Vandaar keerde hij haastig terug naar Rome, nadat hij de dood van Sulla vernomen had. Hij hoopte immers dat er door zijn dood opnieuw burgeroorlogen zouden ontstaan en dat daardoor hij de mogelijkheid zou krijgen om carriëre te maken. Maar nadat de burgeropstand vlug beëindigd was, besloot hij, omdat hij niets bereikt had, zich terug te trekken naar Rhodos, om er enige tijd les te volgen bij Apollonius Molo, toen een zeer bekende leraar in de leer van de welsprekendheid te gaan. En toen hij daarheen overstak, werd hij dicht bij het eiland Pharmacussa door piraten gevangen genomen, omdat die met een enorme vloot dat deel van de Ege'sche Zee in hun macht/bezit hadden. In dat gevaar gedroeg hij zich zo onverschrokken, dat zelfs de piraten door bewondering aangedaan werden. Want toen ze van hem 20 talenten eisten, als hij vrijgekocht wou worden, lachte hij hen uit omdat ze niet wisten wie ze gevangen genomen hadden, vervolgens beloofde hij zelf dat hij 5O talenten zou bestalen. Nadat zijn slaven en vrienden naar de Aziatische steden uitgezonden waren, om geld te lenen, bleef hij 42 dagen tussen de rovers. Gedurende al die tijd had hij zich zo zelfzeker gedragen dat, hij niet hun gevangene leek, maar hun meester. Want -om andere anekdotes achterwege te laten -wanneer hij verlangde te gaan slapen, gaf hij hen het bevel stil te zijn en zich van te onthouden van om het even welk lawaai. Wanneer hij gedichten gemaakt had, gebruikte hij de piraten zelf als publiek; en dat, als ze zijn verzen niet apprecieerden, verweet hij hen openlijk dat ze onbeschaafd en barbaars waren. Ook beloofde hij hen af en toe vriendelijk, dat wanneer hij vrijgekocht zou zijn, hij hen tot de laatste man zou kruisigen. En dat ontvingen ze steeds met een luid gelach, alsof hij een mop zei.
Opmerking
Versie 2:
Hij deed zijn eerste krijgsdienst in de provincie Azië.(=klein Azië). Vandaar keerde hij haastig terug naar Rome, nadat hij de dood van Sulla vernomen had. Hij hoopte immers dat er ten gevolge van zijn dood opnieuw een burgeroorlog zou ontstaan en dat daardoor er voor hem een kans zou zijn om zich op te werken.Maar nadat er vlug een burgeropstand ontstaan was, besloot hij omdat hij niets bereikt had, zich terug te trekken naar Rhodos, om er enige tijd les te volgen bij Apollonius Molo, toen een zeer bekende leraar in de welsprekendheid.
En terwijl hij daarheen aan het oversteken was, werd hij dicht bij het eiland Pharmacussa door piraten gevangen genomen, omdat zij met een enorme vloot een deel van de Ege'sche Zee in hun macht hadden.
In dat gevaar gedroeg hij zich zo onbevreesd, dat door de piraten zelf bewonderd werd.
Want wanneer ze van hem 20 talenten eisten, als hij vrijgekocht wou worden, lachte hij hen uit omdat ze niet wisten wie ze gevangen genomen hadden, daarna beloofde hij zelf dat hij 5O talenten zou bestalen. Nadat hij daarom zijn slaven en vrienden naar de Aziatische steden uitgezonden had, om geld te lenen, bleef hij 32 dagen tussen de rovers.Maar gedurende al die tijd had hij zich zozeer vol zelfvertrouwen gedragen dat, hij niet hun gevangene leek, maar hun meester.Want -om kort te zijn ?wanneer hij verlangde te gaan slapen, gaf hij hen het bevel stil te zijn en zich van te onthouden van om het even welk lawaai.
Het is vreemd om te zeggen, maar ze gehoorzaamden aan dat bevel.
En wanneer hij gedichten gemaakt had, gebruikte hij de piraten zelf als publiek; maar als ze zijn verzen niet apprecieerden, verweet hij hen openlijk dat ze onbeschaafd en barbaars waren.
En meteen daarna beloofde hij hen ook vriendelijk, dat wanneer hij vrijgekocht zou zijn, hij hen 1voor 1 zou aan het kruis zouden nagelen.
En dat ontvingen ze steeds met een luid gelach, alsof hij een mop zei.
Wanneer dus degenen die uitgezonden waren met de bedoeling om het geld bijeen te zoeken, teruggekeerd waren en het losgeld betaald hadden, voer hij vrij weg naar Milete.Daar verzamelde hij zonder te aarzelen een vloot, hoewel dat aan een privé burger niet was toegestaan, en vulde ze met soldaten en dadelijk liet hij de schepen uitvaren, om de rovers gevangen te nemen.
En die betrapte hij 's nachts, in de omgeving van hetzelfde eiland P. waar ze nog steeds voor anker lagen.
Nadat hij hen dadelijk had aangevallen, dreef hij een deel v/d vloten op vlucht, een deel bracht hij tot zinken en een aantal schepen en veel piraten nam hij in zijn bezit.Nadat hij een enorme buit had gemaakt, voer hij naar Pergamon. Nadat hij daar degenen die hij gevangen genomen had in de kerker had gezonden, haastte hij zich naar de proconsul, die toen toevallig in Bithynia verbleef, en hij vroeg hem of hij de doodstraf mocht voltrekken over de gevangenen.De proconsul weigerde, meer nog, hij zei dat hij zou schrijven aan de magistraten van Pergamon dat zij de gevangenen moesten verkopen en het geld in de stadskast moest deponeren. Ook de buit die Caesar van de piraten was buit gemaakt, eiste hij voor zichzelf op.
En na het ontvangen van dat antwoord, keerde Caesar let zo een snelheid terug naar Pergamon dat hij de brief van de proconsul die hij over die zaak naar de magistraten van Pergamon had gestuurd, voor was en daar nagelde hij de rovers dadelijk aan het kruis , zoals hij hen alsof het een grap was bedreigd had te doen.